An Optical Poem

An Optical Poem door Oskar Fischinger, 

1938, StopMotion, 7 minuten

Wetenschappelijk onderzoek: de mentale beelden die muziek oproept proberen uit te beelden in film. Oskar heeft gekozen om het muziekstuk "Second Hungarian Rhapsody" van Liszt hierbij te gebruiken. We worden overspoeld met kleurrijke geometrische vormen, vooral cirkels, maar ook rechthoeken en driehoeken. De achtergrond is vaak blauw, maar naarmate de muziek versnelt wordt deze ook weleens roodkleurig. De camera veranderd niet van standpunt; diepte wordt gecreëerd door de geometrische vormen. Door schaduwen en overlappingen, maar ook door dichterbij te komen of de verte in te gaan. De overgangen lijken vaak hard, maar doordat de ze begeleid worden door de muziek is dit niet storend. Het is als het ware een dans van vormen. Oskar laat ons op een, voor zijn tijd,  innovatieve manier, duidelijk zien dat ritme ook visueel te ervaren is. Het beeld dat begeleidt wordt door de muziek veranderd in een eigen droomwereld, waar cirkels met elkaar rondstruinen en steevast feestvieren de ganse nacht lang. Als je gewend bent om te staren naar de visualisaties die iTunes of Windows Media Player ons bieden, dan heb je nog niets gezien, en is "An Optical Poem" een ware aanrader.